Isildur, Elendil'in en büyük oğlu ve Anárion'un erkek kardeşi idi. Gondor ve Arnor'un Yüksek Kralı olan Isildur ve kardeşi Anarion, güney'de Gondor'u birlikte yönetirken, babaları kuzey'de yaşıyordu.
Son İttifak Savaşı sırasında Isildur, Tek Yüzüğü Sauron'un elinden kesti, ancak imha etmeyi reddetti. Isildur daha sonra orklar tarafından Ferah Çayırlar Felaketi'nde öldürüldü ve Yüzük, yaklaşık 2500 yıl boyunca kayboldu. Yüzüğü yok etmeyi reddetmesi, Sauron'un ruhunun güçlenmesine izin verdi ve gelecek yıllar boyunca Orta Dünya'ya tehdit olarak kalmasını sağladı. Isildur'un kan bağı Kuzey'li Dúnedain'de hayatta kaldı ve mirasçıları Yüzük Savaşı'nda Sauron'un gücüne son verilmesine yardımcı olacaktı.
Biyografi[]
Númenor'daki Hayatı[]
Isildur, İkinci Çağ'ın 3209 yılında Númenor'da doğdu.[1] İÇ 3219’da erkek kardeşi Anárion dünyaya geldi. Númenor adasının doğu sahilindeki Rómenna limanında yaşıyorlardı. Babaları Elendil ve dedeleri Andúnië Lordu Amandil'di. Andúnië Lordları, Númenor Kralları'ndan, dördüncü Númenor Kralı Tar-Elendil'in kızı Silmarien'in soyundan gelmektedir.[2]
Kardeşi Elrond elflerin hayatını seçerken, yarı-elf ve Númenor'un ilk kralı Elros insanların hayatını seçmişti. Númenor Krallarının zamanla, atalarının tercihlerine ve kendileri için arzu ettikleri güce olan hoşnutsuzlukları arttı. Elflerden ve Valar denilen güçlerden uzaklaştılar ve onları yaratan Eru'nun ibadetini ihmal ettiler.
Küçük bir Númenórlu grubu, elflerle dost ve Eru ve Valar'a sadık kaldı. Onlara sadıklar denildi. Bu insanlar arasında Andúnië Lordları da vardı.
İÇ 3262'de, Númenor Kralı Ar-Pharazon, Sauron'u esir aldı ve Númenor'a getirdi. Sauron kendisinin alınmasına izin verdi çünkü çöküşlerini sağlamak için Númenórluları yozlaştırmayı istedi. Onların ölümsüzlük ve güç arzusunu, Eru'dan vazgeçmeye ve Morgoth'a ibadet etmeye ikna etmek için kullandı.
Isildur, Sauron'un Ar-Pharazon'dan Ölümsüz Topraklar'dan gelen Beyaz Ağaç Nimloth'u kesmesini istediğini öğrendi. Bunun üzerine Isildur kendini gizledi ve gizlice Kral'ın Sarayına giderek Nimloth'tan bir meyve aldı. Gardiyanlar onu fark etti ve ona saldırdı, ancak ağır yaralar almasına rağmen, meyvelerle kaçmayı başardı. Bu iş için Isildur çok övgü aldı. Aylarca ölüm kalım savaşı verdi, ancak Beyaz Ağacın meyvesi filizlenmeye başladığında uyandı ve yaralarından kurtuldu.[2]
Sauron'un etkisi arttıkça, sadıklar Númenor'dan ayrılmaya hazırlandı. Gemilerini aileleri ve Palantíri de dahil olmak üzere değerli eşyalarının çoğuyla doldurdular. Isildur'un kendine ait üç gemisi vardı ve Beyaz Ağaç fidesinin yanı sıra karısı ve İÇ 3299'da doğmuş olan oğlu Elendur'u da yanına aldı.[1]
Isildur'un dedesi Amandil, Valar'a sadık olanları ayırmaları için yalvarmayı umuyordu. Batıda Ölümsüz Topraklar'a doğru yöneldi, fakat onun ne olduğu bilinmemektedir ve bir daha hiç görülmemiştir.
Ar-Pharazon'un yaşlılığı hissetmeye başladıkça, Sauron'un yalanları sonunda onu Ölümsüz Topraklarda ölümsüzlüğü elde edebileceğine ikna etti. İÇ 3319’da[3] Ar-Pharazon, Ölümsüz Topraklar'ı zorla almak isteyen büyük bir filo ile yola çıktı, ancak kıyıya ayak bastığında Ilúvatar, denizlerin açılmasına neden oldu ve Valinor gizlendi. Filo battı ve Númenor büyük bir dalga tarafından yok edildi.[2]
Orta Dünya'daki Hayatı[]
Sadıkların gemileri kurtuldu ve batıdan gelen büyük bir rüzgar onları Orta Dünya kıyılarına gönderdi. Elendil kuzeye inerken, Isildur ve Anarion güneydeki Anduin Ağızlarına geldi. Elendil ve oğulları İÇ 3320’de Kuzey Arnor ve Güney Gondor Krallıkları’nı kurdular. Elendil, her iki diyarın da Yüksek Kralıydı, ama Arnor'dan hüküm sürdü ve Gondor'un yönetimini oğullarına bıraktı.[4]
Anarion, Anduin'in doğu tarafındaki Minas Ithil'de yaşadı, Isildur ise evini Anduin'in batı tarafındaki Minas Tirith'te yaptı. Anarion, Minas Ithil'i Mordor sınırındaki Gölge Dağları'nın bir vadisinde inşa etti. Minas Ithil güzel beyaz bir şehirdi, ama yine de Mordor'da yaşayabilecek kötülüğe karşı savunmak için güçlü bir yerdi. İlk başta Sauron'un oraya gizlice döndüğü ve gücünü yeniden inşa etmeye başladığı bilinmiyordu.
Anarion’un kardeşi ve babasıyla iletişim kurmak için kullandığı Ithil-taşı adında bir Palantír’i vardı. Beyaz Ağaç fidesini evinin önüne dikmişti. Anarion ve karısının Gondor'da yaşarken iki oğlu daha oldu - Aratan İÇ 3339'da doğdu ve Ciryon İÇ 3379'da doğdu.
Gondor'un ilk zamanlarında Isildur, Beyaz Dağlardaki Siyahkök Vadisi'nin girişindeki Erech Tepesi'ne gitti. Tepenin üstüne, Númenor'dan getirdiği büyük siyah bir küre olan Erech Taşını yerleştirdi. Isildur, Taş üzerine Isildur'a bağlılık yemini eden Ölülerin Kralı ile bir araya geldi, ancak daha sonra Isildur Dağların Adamlarını Sauron'la mücadeleye katılmaya çağırdığında geri çevirdiler. Isildur onları lanetledi ve yeminlerini yerine getirinceye kadar asla dinlenmeyeceklerini söyledi ve Ölülerin Patikalarına musallat oldular.[5]
Sauron, 3429’da Minas Ithil’e saldırdı ve ele geçirdi. Anarion karısı, oğulları ve Beyaz Ağaç'ın başka bir fidesiyle kaçtı. Anarion ve ailesi Anduin Ağızlarına bir gemiye bindi ve Orta Dünya sahili boyunca Elendil'in yaşadığı Arnor'a doğru yola çıktı. Elendil, Arnor'un batısındaki Lindon'da yaşayan, Ñoldor'un Orta Dünya'daki son Yüksek Kralı olan Gil-galad ile istişarede bulundu. Gil-galad ve Elendil, İÇ 3430’da Sauron’a karşı çıkan Elfler ve İnsanların Son İttifağı’nı kurdu. Aynı yıl, Isildur'un en küçük oğlu Valandil, Rivendell'deki Elrond'un evinde doğdu.
Son İttifak[]
Son İttifak ordusu İÇ 3431'de[6] Rivendell'de toplandı ve savaşa yürüdü. Isildur ve en büyük üç oğlu Elendur, Aratan ve Ciryon orduyla birlikte giderken, Isildur'un karısı ve küçük oğulları Valandil Rivendell'de kaldı.
Son İttifak Savaşı İÇ 3434'te başladı. Sauron'un kuvvetleri Mordor'un dışındaki düzlüklerdeki Dagorlad Savaşı'nda yenildi ve Son İttifak ordusu Sauron'un bölgesine girerek Barad-dûr'ü kuşattı. Kuşatma yedi yıl sürdü ve İÇ 3440'ta ölen Isildur'un erkek kardeşi Anárion da dahil olmak üzere birçok insan ve elf öldürüldü.[7]
Sonunda İÇ 3441'de, Sauron'un kendisi kulesinden indi. Hüküm Dağı eteklerinde Gil-galad ve Elendil ile savaştı. Sauron'un bedeni düşürüldü, ancak Gil-galad ve Elendil mücadelede öldü. Elendil'in kılıcı düştüğünde altında kırıldı.
Isildur Tek Yüzüğü alıyor.
Isildur, babasının kılıcını aldı ve kırık kılıcı, Tek Yüzüğü Sauron'un elinden kesmek için kullandı. Sauron'un ruhu bedeninden kaçtı, ama gücünün çoğunu elinde tutan Yüzük hayatta kaldığı sürece ruhu da onunla beraber varlığını sürdürdü. Yüzüğün güzelliğinden etkilenen Isildur, onu kendisi için aldı. Sauron ile yapılan mücadelede Gil-galad'ın yanında sadece Elrond ve Círdan olduğundan Isildur'ın eylemlerine bir tek onlar şahit olmuştu, Isildur ise Elendil'in yanındaydı.[7] Kısa bir süre sonra Yüzüğün üzerindeki ısıya bağlı sembollerin görünür hale geldiğinde Isildur yüzük ve görünür özellikleri ile ilgili kısa bir not yazdı. Notunda, yüzüğün elini çok kötü yaktığını ve yara olacağına inandığını belirtti. Ayrıca yüzüğün soğudukça küçüldüğünü ve dış bant üzerine yazılanın soluk şekilde göründüğünü belirtti. Sauron'un elinden çıkan ısının, yazının görünür kalmasına neden olabileceği ve tekrar ısıtmanın aynı etkiyi yaratacağı teorisini ortaya koydu. Ancak, zaten çok o kadar büyülendi ki, yazılı olarak bile kendisine zarar verebilecek herhangi bir eylemde bulunmayı reddetti.
Hüküm ve Ölüm[]
Isildur, hem Gondor hem de Arnor’un krallığını üstlendi, ancak kuzeye geri dönüp Anarion’un oğlu Meneldil’i Güney’i idare etmek üzere bırakmak istedi. Meneldil'e danışmanlık yapmak ve talimat vermek için birkaç yıl Minas Tirith'te kaldı. Birlikte Gondor'a ait tüm topraklarda bir yolculuk yaptılar. Halifirien'in Firien ormanındaki zirvesinde Isildur, babası Elendil'in cesedini gömdü. Minas Tirith'i terk etmeden önce, Beyaz Ağacın fidesini erkek kardeşi Anarion'un anısına dikti.
5 Eylül ÜÇ 2'de, Isildur Minas Tirith'ten üç büyük oğlu ve birçok şövalyesi ile yola çıktı. Nehrin doğu tarafındaki Anduin Vadilerini geçip Dumanlı Dağlar'ın Yüksek Geçişine doğru yürüdüler.
Otuz gün sonra, 4 Ekim'de Isildur'un kafilesi, Ferah Çayırlar yakınındaki orklar tarafından saldırıya uğradı. Orklar, Isildur'un Tek Yüzüğe sahip olduğunu bilmiyordu, ama istemeden onun gücü tarafından çekildiler. Isildur’un askerleri orkların onda biriydi ve ilk başta saldırıyı engellemeyi başarsalar da, orklar gece karanlığından sonra saldırılarını yenilediler ve askerler bozguna uğradı.[8]
Isildur kaçmak için yüzüğü takıyor
Savaş başlamadan önce, Isildur, Ohtar'ı Narsil parçaları ile birlikte göndermişti. Isildur Tek Yüzüğü tuttu, ama adamlarını orklara karşı savunmada yararsızdı.Şimdi, yüzüğü kullanma gücüne sahip olmadığını ve kendisine büyük bir acı vermeden parmağına bile takamadığını fark etti. Yüzüğü tutmasına neden olan aptalca gururu Isildur'u pişman etti.
Isildur'un oğlu Aratan ölümcül şekilde yaralandı ve oğlu Ciryon öldürüldü. En büyük oğlu Elendur, orkların Yüzüğü ele geçirmesini önlemek için kaçması için yalvardı. Isildur, kalan Dúnedain’i yöneten ve katledilen Elendur’dan büyük bir üzüntüyle ayrıldı.
Isildur yüzüğü taktı ve ona acı vermesine rağmen Anduin'e yöneldi. Zırhını çıkardı ve geçmeye çalışmak için nehre doğru yürüdü. Akıntı güçlüydü ve Isildur'un büyük gücüne rağmen, onu Ferah Çayırlar'ın bataklıklarına doğru çekti. Sonra Yüzük Isildur'un parmağını terk etti ve sularda kayboldu. Isildur başlangıçta çok büyük bir kayıp duygusu hissetti, ancak sonrasında üzerinden büyük bir yük kalkmış gibi rahatladı. Sudan yükseldi, ama o anda onu oklarla vuran orklar tarafından tespit edildi.[9]
Déagol ÜÇ 2463'te bulana kadar Tek Yüzük Ferah Çayırlar'da kaldı.[6] Isildur'un cesedi de akrabasının keşfetmediği sularda uzanıyordu.
Isildur'un en küçük oğlu Valandil, 10 yaşındayken Arnor Kralı oldu,[6] ancak Gondor Kralı olduğunu iddia etmedi ve iki Krallık ayrıldı. Gondor, Anarion'un mirasçıları tarafından yönetilmeye devam ederken Arnor, Isildur'un mirasçıları tarafından yönetiliyordu. Üçüncü Çağ'ın sonuna kadar, krallıklar Isildur'un varisi Aragorn tarafından bir araya getirilene dek bu şekilde kaldı.
Etimoloji[]
Isildur adı "Aya Adanmış" anlamına gelen bir Quenya sözcüğüdür.
| Dúnedain Yüksek Kralı | ||
| Öncesinde Elendil |
Isildur | Sonrasında Aragorn II Elessar (3,017 yıl sonra) |
| İÇ 3441 - ÜÇ 2 | ||
| Gondor ve Arnor Yüksek Kralı | ||
| Öncesinde Elendil |
Isildur | Sonrasında Aragorn II Elessar |
| İÇ 3441 - ÜÇ 2 | ||
| Arnor Kralı | ||
| Öncesinde Elendil |
Isildur | Sonrasında Valandil |
| İÇ 3441 - ÜÇ 2 | ||
| Gondor Kralı | ||
| Öncesinde Elendil |
Isildur | Sonrasında Meneldil |
| İÇ 3441 - ÜÇ 2 | ||
| Yüzük Taşıyıcısı | ||
| Öncesinde Sauron |
Isildur | Sonrasında Déagol |
| İÇ 3441 - ÜÇ 2 | ||
Referanslar[]
- ↑ 1,0 1,1 Orta Dünya Tarihi, Vol. 12: Orta Dünya Halkları, VII: "Elendil'in Varisleri"
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Silmarillion, Akallabêth (Númenor'un Düşüşü)
- ↑ Yüzüklerin Efendisi, Ek B: Yılların Öyküsü (Westlands Kronolojisi), "İkinci Çağ"
- ↑ Yüzüklerin Efendisi, Ek A: Kralların ve Hükümdarların Yıllıkları, I: Númenórean Kralları, (i): "Númenor"
- ↑ Yüzüklerin Efendisi, Kralın Dönüşü, Beşinci Kitap, II. Bölüm: "Gri Bölüğün Geçişi"
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Yüzüklerin Efendisi, Ek B: Yılların Öyküsü (Westlands Kronolojisi), "Üçüncü Çağ"
- ↑ 7,0 7,1 Silmarillion, Güç Yüzükleri ve Üçüncü Çağ'a Dair
- ↑ Yüzüklerin Efendisi, Yüzük Kardeşliği, Birinci Kitap, İkinci Bölüm: "Geçmişin Gölgesi"
- ↑ Bitmemiş Öyküler, Giriş, Üçüncü Bölüm, I: "Ferah Çayırlar Felaketi"