Korsan Savaşları, Gondor Kralları ve Komutanları ile Umbar ve Pelargir'e dayanan bir dizi hain isyancı güç arasındaki uzun ve ağırlıklı olarak bir deniz mücadelesiydi.
Tarihi Arkaplan[]
Umbar liman kalesi, İkinci Çağ döneminde, Númenor'un gücünün zirvede olduğu sırada Númenór kolonileri tarafından kurulmuştur. Altın Ar-Pharazôn, Sauron'un gücüne meydan okumak için Orta Dünya'ya indiğinde, çok ağır bir şekilde güçlendirilmiş olan bu liman kentine indi. Númenor'un Çöküşü'nden sonra, bu kolonistler Sauron'dan etkilenmeye devam etti ve Númenor Sadıkları tarafından kurulan sürgün krallıkları olan Arnor ve Gondor'a büyük antipati gösterdi. Sonrasında sonsuza dek Gondor’la kara ve deniz yoluyla savaşan Kara Númenórlular olarak tanındılar. Umbar'ın, Gemi Krallarından birinin altında, muhtemelen Tarannon Falastur tarafından Gondor için fethedilmesi muhtemeldir. Earnil I ve oğlu Ciryandil döneminde, Haradrim, sürekli olarak Umbar'ı kuşattı ve 1015'de Ciryandil burayı savunurken katledildi. Bu, oğlunun Harad'ı fethetmesine ve sonunda Hyarmendacil I adını almasına neden oldu.
İlk Yıllar[]
Akraba Kavgası'nın ardından, Eldacar ile gaspçı Castamir arasında büyük sivil çatışma çıkması sonucunda Castamir'in oğulları Umbar'a kaçtı. Orada Gondor'a muhalif ayrılıkçı bir hükümet kurdular ve yüzyıllar boyunca Gondor'la çatışmaya devam ettiler.
Savaşlar[]
1448’den itibaren, Castamir’in soyları altında kurulan filolar, Gondor’un güney bölgesinde ve onlarla düzenli bir çatışma içinde güç kaybetmesine neden olan “Umbar Korsanları” olarak tanındı. İki yüzyıl içinde Umbar, Gondor gemilerine saldırdı ve her fırsatta sahillerine baskın düzenleyerek Harondor'u ele geçirdi. Umbar, Kral'a karşı ihanet eden veya komplo kurmaktan şüphelenilerek sürgün edilenleri ve Harad'taki Gondor'a bağlı kolları bünyesine katmaktan memnuniyet duydu. [1]
1540'da, Kral Aldamir korsanlar ve Harad'a karşı savaşta katledildi [1], fakat 1551'de oğlu Hyarmendacil II tarafından intikamı alındı.[2]
1634'de, Castamir'in büyük torunları Angamaitë ve Sangahyando, Umbar'dan Pelargir'e baskın düzenlediler ve kral Minardil'i öldürdüler; varisi Telemnar Umbar'a [1] karşı bir filo hazırladı, ancak krallığın 1636'da Büyük Veba yüzünden perişan olması nedeniyle missileme yapamadı.[3]
1810'da Korsanlar, Anfalas'a kadar baskın yaptı ve Minardil'in büyük torunu Telumehtar onları cezalandırdı. Saldırı sırasında Korsanların kalesini ve limanını yok etti ve onları kovdu, Castamir'in son soylarını öldürdü. Bu zaferden sonra kendini Umbardacil [3] olarak adlandırdı, ancak Umbar'ı görünüşte koruyucu bir garnizonla yerleşimsiz ve yıkık bıraktı.
Bu arada, Haradrim, Gondor Rhûn'den gelen Arabasürücüleri tarafından tehdit edildiği için "kendi savaşları ve kan davalarıyla uğraşmıştı". [4] Umbar, düşmanları 1944'te doğudan ve güneyden Gondor'u işgal ettiğinde hâlâ harabe durumdaydı. Bu durum Gondor'un kuvvetlerini denizden desteklemek için orayı kullanmasını engelledi. Ancak Eärnil'in Güney Ordusu işgalcileri ortadan kaldırdı.
Umbar, Haradrim tarafından yeniden ele geçirildi, yeniden inşa edildi ve Üçüncü Çağ'ın geri kalanında yeni nesil korsanların evi oldu. Bu yeni korsanlar, Gondor'daki Belfalas ve Anfalas kıyılarına sıkça baskın yapan acımasız kölelerdi: örneğin 2746'da, Dol Amroth'un 15. Prensi Amrothos, Dor-en-Ernil'i onlara karşı savunurken düştü.
2758'de, Umbar, Harad'lı insanlar ve Dunland’ın Gondor’a ve yeni Rohan diyarına karşı koordine ettiği bir saldırıya katıldı. [3] 2885'de, Umbar, Harondor’u ele geçiren Haradrim’i destekledi, ancak burası uzun süre "Korsanlar ve Krallar arasında tartışmalı bir toprak" olmuştu ve Sauron kendisini 2951'de açık ettiğinde, Umbar kendisine olan bağlılığını ilan etti ve Ar-Pharazôn'un Umbar'daki zaferini anımsatan büyük anıt yıkıldı.
Umbar filosu, 29 yıl sonra, Gondor Vekilharcı Ecthelion II'nin hizmetindeki Thorongil'in (Aragorn) güneye güden bir görev gücüne liderlik etmesi ve onları yakarak Liman Kaptanı'nı öldürdüğü zaman büyük ölçüde tahrip edildi.
Yüzük Savaşı[]
Yüzük Savaşı sırasında, Umbar sürpriz saldırıdan yaralarını tam olarak sarmamıştı, ancak Gondor sahillerine baskın yapmak ve büyük güçlerin Minas Tirith savunmasını kesmek için 50 "büyük gemi" ve bir miktar daha küçük gemiyi "sayısı belirsiz" yollayabildi. Bir kez daha Aragorn ve Ölüler Ordusu tarafından yenilgiye uğratıldılar. Barad-dûr'un düşmesiyle Umbar zayıfladı ve mağlup oldu, sonunda egemenliğini kaybetti ve Kral Elessar'ın tacına teslim oldu.
Referanslar[]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Orta Dünya Halkları, "Elendil'in Varisleri"
- ↑ Yüzüklerin Efendisi, Ek B, "Üçüncü Çağ"
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Yüzüklerin Efendisi, Ek A, "Númenor Kralları", "Gondor ve Anárion'un Varisleri"
- ↑ Bitmemiş Öyküler, "Cirion ve Eorl ve Gondor ve Rohan'ın Dostluğu"