Orklar Karanlık Lordların ordularının yaya askerleriydi ve genellikle hizmetçilerinin en zayıflarıydı (ancak sayıca en çok olan). İlk Karanlık Lord olan Morgoth tarafından Birinci Çağ'dan önce yaratılmışlardı ve ona ve daha sonra halefine Orta Dünya'ya hükmetme görevinde hizmet ettiler. Oromë, Cuiviénen'deki Elfleri ilk kez bulmadan önce, Melkor bazılarını kaçırdı ve acımasızca işkence yaparak ilk orklara çevirdi.[1]
Çok sayıda ork (düşmüş Maiar ve Melkor'un diğer kötü görevlileriyle birlikte) Melkor'un büyük yeraltı kaleleri olan Utumno ve Angband'ın derin mağaralarında, çukurlarında, odalarında ve tünellerinde hayatta kaldı. Çoğaldılar ve daha sonra Orta Dünya'nın kuzeyine yayıldılar. Onları ilk önce Sindar'ın Yüksek Kralı Kral Thingol'a bildiren cüceler gördü ve bu durum savaş için ilk silahlanmayı başlattı.[2] Bir binyıldan fazla bir süre, orklar sadece küçük bir problemdi, fakat Melkor (Morgoth) Silmariller ile birlikte döndüğünde onlar üzerinde tam kontrol sağladı ve kısa bir süre sonra onları Beleriand'a yaydı. Yeni örgütlenen orklar hafif silahlı Laiquendi Kralı Denethor'u öldürdü, ama sonunda Thingol ve müttefikleri tarafından yenildiler. Círdan yönetimindeki Falas Limanları'nı kuşattılar ve Ñoldor gelinceye dek kuşatma kırılamadı. Sindar'ın orkların ellerinde yaşadığı ağır kayıplar, Doriath Kraliçesi Melian'ın krallıklarını korumak için büyük bir büyülü koruma duvarı yaratmasına neden oldu. Savaşta en çok acıyı çeken Laiquendi, kendilerini Ossiriand'a gizlilik pelerininin altına sakladı ya da Doriath'a sığındı.
Tarih[]
Birinci Çağ'dan Önce[]
Melkor, Elflerin Uyanışını ilk öğrenen oldu. Kısa süre sonra Valar aleyhine şüphe tohumları ekmek için elfler arasına kötü ruhlar göndermeye başladı. Ayrıca, bazı elflerin çok uzaklaştıklarında bir "Binici" tarafından yakalandıkları, daha sonra acımasızca işkence gördükleri ve Orklara çevrildikleri Utumno'ya getirildiğine inanıldı.
Birinci Çağ[]
Birinci Çağ'da Morgoth tarafından Angband'da binlerce ork yetiştirildi ve 587 yıl süren Beleriand Savaşları'na katıldılar. İlk önce Noldor tarafından mağlup edildikleri Lhammoth Savaşı'nda göründüler. Fëanor Hanesi Orta Dünya'ya döndüğünde Morgoth onlara karşı bir ork gücü gönderdi. Orklar sürgünlere kıyasla sayıca çok fazla olasalar da Ñoldor'un gücü ve gazabına denk değildiler ve çabucak ve kolayca yenildiler. Ancak, Fëanor Morgoth'un gücünü tek başına alt edemedi ve öldürüldü. Böylece orklar Karanlık Lord'un altında üremeye devam etti. Yıllar sonra, Fingolfin Hanesi Orta Dünya'ya ulaştığında, orklar da onlara karşı gönderildi, ancak Lammoth Savaşı'nda tamamen mağlup oldular.
Dagor Aglareb’deki ve Hithlum’a yapılan küçük bir baskındaki yenilgiden sonra, orklar yine de eski sayılarını yeniden topladılar ve kendilerinin ve efendilerinin özgür halklara karşı zafer kazandıkları Dagor Bragollach ve Nirnaeth Arnoediad’de tekrar büyük sayılarda savaştılar. Gazap Savaşı'nda neredeyse imha edildiler ve hayatta kalanlar, doğuya doğru Angmar Dağları ve Gri Dağlar'a kaçtı.
İkinci Çağ ve Sonrası[]
İÇ 1000 civarında, Sauron Orta Dünya'da yeniden ortaya çıktı. Mordor ülkesini kendi alemine dönüştürdü ve sonra Barad-Dûr'un temellerini inşa etmeye başladı. İÇ 1700'deki Elfler ve Sauron Savaşı sırasında orklar, Sauron'un gücünün ana konusunu oluşturdular. Mevcut ölçülemeyen orklara rağmen, elfler ve Numenorlular savaşı birleşik güçleri ve sayıları sayesinde kazandılar.
Sauron'un Üçüncü Çağ'daki son çöküşüne kadar orklar, Mordor ve Saruman'ın yönettiği Isengard ordusunun omurgası olarak kaldılar.
Karakteristik[]
- "Çünkü tüm bu ırklar yer altının ısısı ve balçığında Melkor tarafından üretildi. Kalpleri granitti ve vücutları deforme olmuştu; iğrenç yüzleri gülmezdi, sadece metalin çarpışmasına gülerlerdi, ve hiç bir şeyden Melkor'un aşağılık amaçlarına hizmet etmek kadar memnuniyet duymazlardı."
- —Gondolin'in Düşüşü
J.R.R. Tolkien'in yazılarında, orklar acımasız, kötü, nefret dolu, kara kalpli ve herkesten ve her şeyden, özellikle de düzenli ve refah içindeki şeylerden nefret ettiler.[3] Fiziksel olarak, boyları kısaydı (Uruk çeşidi hariç) ve insansıydılar. Genellikle bodur, geniş, yassı burunlu, soluk ve koyu tenli, çapraz bacaklı idiler ve geniş ağızları, eğimli gözleri, uzun kolları ve pençeleri vardı. Tolkien bir "büyük ork şefi" ni "neredeyse insan yüksekliğinde" olarak nitelendirdi ve Sam ve Frodo Mordor'daki orklar gibi kendilerini gizleyebildiğinden bazıları hobbit yüksekliğine yakın olmalı. Sivri kulaklar, keskinleştirilmiş dişler ve sert cilt ile kabaca insansıydılar. Görünüşleri, diğer ırkların çoğunda isyankar olarak kabul edildi. Orklar güzel şeyler yapmadılar, ancak makineler, aletler, silahlar ve işkence aletleri gibi zekice işler yaptılar. Tekerlekler, motorlar, patlayıcılar yapabilirlerdi ve en yetenekli cücelerin yaptıkları dışında diğerleri kadar tünel açıp ve maden çıkarabilirlerdi. Bu, Melkor’un onları (bilinmeyen bir süreçte) sakat bırakan ve bozulan elflerden ıslah ettiği zamanlardı. Kendilerinden nefret ettiler ve Melkor'a karşı daha derin bir nefretleri vardı, bu yüzden kendileriyle ve başkalarıyla sürekli kaos halinde olan şiddetli ve savaşçı bir ırk ortaya çıktı. Tiksindirici doğalarına rağmen, orklar genellikle kararsız olmaktan ziyade kurnaz ve zekiydiler. Tolkien, akılları olsaydı herkesin olduğu kadar onların da madencilik ve demircilik yapabileceğini yazdı. Silahları ve eşyaları, Özgür Halklara kıyasla daha kaba olarak tanımlanır. Orklar ayrıca yeraltına saklanıp ışıktan uzak durmak için tünel yapımını geliştirdiler.
Kötülük ve şiddet, onların doğasıydı ve küçük şeyler yüzünden yaptıkları kavgalarda birbirlerini öldürmeleri nadir değildi.[4] Doğa özellikle de ormanlar üzerinde yıkıcı bir etkileri vardı. Ara sıra savaş yakıtı olarak kullanmak üzere özellikle Isengard çevresindeki ormanları yok ediyorlardı.
Diğer İsimler[]
"Gorgûn", Drúadan Ormanı'nın vahşi adamlarından Ghân-buri-Ghân'ın orklar için kendi dilinde kullandığı isimdi.
"Yrrch", Lothlórien elfleri Haldir ve kardeşleri tarafından kullanılan terimdir. Aynı kelime Legolas tarafından da kullanılmış ve bunun Sindarin olduğunu belirtmiştir.
Öne Çıkan Orklar[]
Referanslar[]
- ↑ Silmarillion: Quenta Silmarillion, "Elflerin Gelmesi ve Melkor'un Esaretine Dair"
- ↑ Silmarillion, Quenta Silmarillion, "Sindar'a Dair"
- ↑ Hobbit, Bölüm IV: "Tepenin Üzerinde ve Tepenin Altında"
- ↑ Yüzüklerin Efendisi, Kralın Dönüşü, Kitap 6, Böl. II: "Gölge Ülkesi"