Son İttifak Savaşı, İkinci Çağ'ın sonlarında Elfler ve İnsanların Son İttifakı'nın Sauron'un Mordor'daki Barad-dûr kalesine karşı yürüdüğü savaştı. Tüm umutlara rağmen, muzaffer oldular, ancak Tek Yüzük yok edilmediğinde, Sauron, Üçüncü Çağ'ın uzun yıllarında tekrar yükseldi.
Tarih[]
Öncesi[]
Sauron Gwathló Savaşı'ndaki yenilgisinden bu yana Númenórlular'a karşı özel bir nefret besledi ve onlardan intikam almak için can attı. [1] 3261'de Sauron, Númenor'a karşı savaşmaya cesaret etti ve son Númenor Kralı Ar-Pharazôn, bu tehdide karşı koymak için büyük bir ordu topladı. Númenórlular'ın kudretini ve ihtişamını algılayan Sauron'un hizmetçileri onu terk etti, Sauron korkuyla doluydu ve mütevazi bir hal aldı. Númenor'a rehin olarak getirildi ve sonunda çöküşe neden olan olaylarda hayati bir rol oynayarak intikamını almayı başardı. Yine de Númenórlular arasında en çok Elendil'den nefret etti ve kendisi ve oğulları kaçtığında öfkeyle doluydu.
3319’daki Númenor’un Çöküşü'nden sonra Elendil ve oğulları Isildur ve Anarion’un önderliğinde kalan Sadıklar Orta Dünya’daki Sürgün Diyarları’nı kurdular. Elendil kuzeydeki Arnor'u, Isildur ve Anarion ortaklaşa Gondor'un güney bölgesini yönetti. Ancak Sauron boğularak fiziksel olarak yok oldu; zekice yaratmaya hazırlandığı Númenor'un Çöküşü'ne yakalandı. Yine de, gerçekten boğulmuş olmasına rağmen, Sauron'un ruhu dayandı; Mordor'daki Barad-dûr kalesine döndü ve tekrar şekillenebildi. Bununla birlikte, bundan sonra Sauron, elfleri aldatmak için çok uzun zaman önce yaptığı ve ayrıca Númenór' da istekli bir esir olarak tutulduğu sıradaki gibi, aldatıcı derecede adil ve büyük ölçüde hoş bir form alamayacaktı. [2]
Başlangıç[]
Eski düşmanlarının çöküşten kaçtığını algılayan Sauron'un gazabı büyüktü ve 3429'da Isildur'un kalesi Minas Ithil'e bir saldırı başlattı. Sauron'un Númenor'un Çöküşü'nde öldüğünü düşündüklerinden tamamen şaşırdılar, Minas Ithil alındı ve Isildur'un ektiği Gondor'un Ak Ağacı yakıldı. Yine de Isildur, karısı ve çocuklarını alarak kaçtı, ağacın bir fidesini de kurtardı ve Anduin'e doğru yelken açarak Elendil'in Arnor'daki diyarına gitti. Orada Noldor'un Yüksek Kralı Gil-galad ve Elendil, Sauron'u yenebilmek için 3430'da Elfler ve İnsanların Son İttifakı'nı kurdular. Bu arada, Anárion, Osgiliath ve Minas Anor'u savunmak üzere Gondor'da kaldı [2]
3431'de, Gil-galad ve Círdan liderliğindeki Lindon Elfleri doğuya doğru yürüdüler ve Elendil tarafından Amon Sûl'de beklendiler. Birleştirilen ordu, Gil-galad'ın habercisi ve ikinci komutan Lord Elrond'a katıldıkları Imladris'e doğru yürüdü.
Birleşik ordu Imladris'de silahlarını dövmek ve plan yapmak üzere üç yıl kadar dinlendi. Dumanlı Dağlar'daki birçok geçidin üzerinden geçtiler ve Anduin'e yürüdüler, burada Khazad-dûm'den cüceler, Oropher ve oğlu Thranduil'in önderlik ettiği Büyük Yeşilorman'dan elfler ve Amdír'in liderliğindeki Lothlórien elfleri ile birleştiler.[2][3] Eryn Galen'in güney saçaklarında, ordu güneydoğuya döndü ve bir zamanlar Ent Hanımları'nın bahçeleri olan ıssız bölgelerden geçti. Ent Hanımları'nın muhtemelen tümü, Sauron tarafından ittifak güçlerini ikmal kaynaklarından mahrum bırakmak için imha edildi. [4]
İttifak, Mordor'un dışındaki geniş ovaya girdi ve burada onlara Anárion'un kuvvetleri katıldı. Orada Sauron'un ordusu onları kuzeybatıdan bekliyordu.
Cücelerden azı her iki tarafta da savaştı. Ancak Moria'lı Durin'in akrabaları Sauron'a karşı savaştılar. [2]
Dagorlad Savaşı[]
Ön çatışma sırasında, Oropher ve elfleri tam donanımlı olarak, Gil-galad emir vermeden önce sayısız ork kuvvetine aceleyle yüklendiler ve Oropher de dahil olmak üzere ağır kayıplar verdiler. Amdír ve güçleri de ana savaştan kesildi ve güneyindeki bataklıklara sürüldü, burada o da birliklerinin yarısıyla birlikte düştü.[3] Bu bölge daha sonra Ölü Bataklıklar olarak anılmaya başladı, çünkü orada gömülü olan binlerce ceset vardı.
Bu savaş günler ve geceler boyunca sürekli olarak şiddetlendi. Ancak elfler bu zamanlarda hala güçlüydü ve Númenórlular da uzun, güçlü ve korkunçtu. Ve hiçbiri, orkları ve kötü insanları korkuyla dolduran Gil-galad'ın mızrağı Aeglos ve Elendil'in kılıcı Narsil'e dayanamadı. Yavaş Yavaş elfler ve Númenórlular, büyük sayıdaki ork grubunu alaşağı etti ve onları Kara Kapı'ya doğru sürdü. [2] İttifak'ın bu güçlü direnci nasıl kırdığına dair hiçbir açıklama yapılmadı.
Barad-dûr Kuşatması[]
Son İttifakın güçleri Kara Kapı'dan geçerek Mordor'a girdi. Zafer yakın gözüküyordu, ancak Valar’ın gücü dışında hiçbir güç Karanlık Kule’de askeri güçle gedik açamazdı. Sauron'un kuvvetlerinin büyük bir kısmı Dagorlad’da tahrip olmasına rağmen, ordusu hala sayısızdı ve Sauron birçok hücum emri verdi. Kuşatma, 3434'den 3441'e [2] kadar devam etti. Isildur'un oğulları Aratan ve Ciryon ayrıldı ve güneybatıdaki bir kırılmaya karşı korunmak için Minas Ithil'e gönderildi, ancak en büyük oğlu Elendur sonuna kadar yanında görev yaptı.[5] Anárion, 3440 yılında kuleden atılan bir ok tarafından öldürüldü. [6]
Kuşatmanın yedinci yılında, Sauron'un kendisinin ortaya çıkması çok zorlayıcı oldu. Saldırısı korkunçtu ve Sauron ve ordusu Hüküm Dağı eteklerine ilerledikçe kuşatma neredeyse kırılmıştı. Orada Sauron ittifakın komutanları Gil-galad ve Elendil ile karşılaştı ve yanlarına Elrond, Círdan ve Isildur geldi. Sauron, Gil-galad ve Elendil ile savaştı ve ikisi de katledildi. Elendil düştüğünde kılıcı altında kalarak kırıldı. Isildur babasının kılıcının kabzasını ele geçirdi ve Sauron'un Tek Yüzüğü taktığı parmağını kesti. Gücünün kaybolmasıyla, Sauron artık fiziksel bir form tutamıyor ve yok oluyordu. [2]
Sonrası[]
İttifak, o zaman kargaşa içinde olan orkları takip etti ve hepsini öldürdü. Barad-dûr yerlebir edildi ancak temelleri, Tek Yüzük'ün imha edilmeyen gücüyle yapıldığı için geride kaldı. Binlerce ölü insan ve elf, Mordor'dan çıkarıldı ve Dagorlad Ovası'na gömüldü.
3441’de Barad-dûr Kuşatması ile sona eren savaş boyunca, Silvan ordusunun çoğu kaybedilmişti. Thranduil ordusunun kalan üçte birini eve Yeşilorman'a götürdü.
Tek Yüzük'ü ele geçiren Isildur, Elrond ve Círdan'ın ikna çabalarına rağmen yüzüğü Hüküm Çatlağı içine atmayı reddetti ve onun babasının ve erkek kardeşinin ölümüne karşılık weregild olduğunu iddia etti.[2] Bunun sonucu, Sauron'un mağlup edilip yok edilmesine rağmen, ruhunun tahrip edilmemesiydi. Mordor'un doğusundaki karanlık topraklara saklandı ve gücünü yavaşça yeniden inşa etti. Dokuzlar (Nazgûl) da tekrar ayağa kalkacağı gün için zamanını bekledi.
Sauron'un ork ordusu, savaşta hemen hemen yok edilmiş olsa da, dağınık gruplar hayatta kaldı. Son İttifak’ta kayıplar çok ağırdı. Elendil ve Anárion gitmişti ve Noldor'un son Yüksek Kralı olan Gil-galad artık yoktu. Arnor ağır kayıplar aldı ve nüfusun azalmasından acı çekti. Asla büyük bir güç olarak yeniden toparlanamadı ve birkaç yüzyıl sonra üç parçaya ayrıldı. Gondor daha az ağır acı çekti ve güçlü bir ulus oldu. Yeni Arnor Yüksek Kralı Isildur, iki yıl sonra Ferah Çayırlar Felaketi'nde ve üç büyük oğlu ile birlikte öldü. Anduin Nehri yakınında faaliyet gösteren bir orc görev gücü tarafından pusuya düşürüldüler. Isildur'un ölümü sırasında, Yüzük Anduin'in derinliklerinde kayboldu.[5] Çok şey kaybolildi, fakat Sauron bir süre için bastırıldı.
Referanslar[]
- ↑ Bitmemiş Öyküler, "Galadriel ve Celeborn'un Tarihi"
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Silmarillion, "Güç Yüzükleri ve Üçüncü Çağ'a Dair"
- ↑ 3,0 3,1 Bitmemiş Öyküler, "Galadriel ve Celeborn'un Tarihi", "Ek B: Silvan Elflerinin Sindarin Prensleri"
- ↑ Yüzüklerin Efendisi, İki Kule, "Ağaçsakal"
- ↑ 5,0 5,1 Bitmemiş Öyküler, "Ferah Çayırlar Felaketi"
- ↑ Orta Dünya Halkları, "Elendil'in Varisleri"